Een cliënt aan het woord… over zelfzorg.

Ik vroeg aan een aantal mensen hoe zelfzorg er voor hen uitziet. Wat me opviel, is dat dit voor iedereen anders is. Het wordt bepaald door je eigen noden, de mate van zelfinzicht, je waardegevoel en je perceptie van tijd.

“Zelfzorg is een terrein dat ik volop aan het exploreren ben. Het gaat voor mij gepaard met een nieuwe relatie aangaan met mijn lichaam en gevoelens. Het gaat erover dat ik ze mag eren. Ik ben de plaats van yoga in mijn leven aan het herdefiniëren en de manier waarop ik het beoefen aan het veranderen. Onlangs besefte ik bijvoorbeeld dat ik met yogavormen zoals ashtanga-vinyasa-yoga, hot yoga en poweryoga mijn lichaam aan het mishandelen en uitputten was en dat ik mezelf allerlei gedachten aan het opleggen was. ‘Dit is hoe yoga hoort te voelen’ in plaats van ‘Dit is hoe yoga effectief voelt in mijn lichaam en hoofd’. Het was een vorm van dissociëren, verslaving en mishandeling.

“In kleine stapjes lukt het mij om mezelf te ontcijferen. Dat is enkel mogelijk door traumasensitieve yoga en mijn therapeut die mij de veiligheid, het luisteren en het vertrouwen in mijn eigen lichaam hebben leren kennen.“

Ik merkte dit zelf niet meteen, want mijn leven, opvoeding en functioneren beschouwde ik als normaal. Ik wou mezelf geen ziektebeeld aanmeten, want wat zou dat dan willen zeggen over mij? Het toegeven aan mezelf en daarna voelen wat dit wou zeggen, vond ik dan ook het moeilijkste. ‘Dit is hoe het altijd geweest is, wat is daar dan fout mee? Het heeft me toch al zo ver gebracht? Hoe moet het dan wel?’. In kleine stapjes lukt het mij om mezelf te ontcijferen. Dat is enkel mogelijk door traumasensitieve yoga en mijn therapeut die mij de veiligheid, het luisteren en het vertrouwen in mijn eigen lichaam hebben leren kennen.

Op dit moment betekent dit voor mij dat ik naar mezelf luister en minimaal beweeg wanneer ik traumasensitieve yoga volg. Veel grote bewegingen na elkaar voelen vermoeiend, invasief en onveilig, dus dat was echt een revelatie voor mij. Het gaat niet meer over een lichaam en een geest die ik wil construeren en manipuleren, het is een kans om voor mijn lichaam te zorgen en ermee te werken zoals het is. Mijn lichaam en leven zijn niet langer een probleem dat ik wil oplossen, maar een mysterie en realiteit die ik mag beleven. Deze gedachte deed me denken aan een quote uit de film Dune die ik onlangs zag:

A process cannot be understood by stopping it. Understanding must move with the flow of the process, must join it and flow with it.

“Het gaat niet meer over een lichaam en een geest die ik wil construeren en manipuleren, het is een kans om voor mijn lichaam te zorgen en ermee te werken zoals het is. Mijn lichaam en leven zijn niet langer een probleem dat ik wil oplossen, maar een mysterie en realiteit die ik mag beleven.”

Zelfzorg betekent voor mij dus durven toelaten wat al bestaat en daarmee aan de slag gaan. Mijn grenzen respecteren in plaats van ze te overschrijden, want ze zijn er voor een reden. Durven vertrouwen op gevoelens als boosheid, irritatie, verdriet en vermoeidheid geeft me de kans om ze te eren en ermee aan de slag te gaan. Op die manier kan ik actie ondernemen om te vermijden dat mijn gevoelens naar binnen imploderen.

Ik ben heel vaak moe, maar dat is al mijn hele leven zo. Op bepaalde momenten ben ik zelfs compleet uitgeput. De reden? Ik blijf bezig in mijn hoofd. Of beter gezegd: ik hou mijn hoofd bezig. Door veel schermtijd of repetitieve gedachten, door te blijven opnoemen wat nog allemaal moet gebeuren of wat beter kan. Hierdoor heb ik het gevoel dat er geen rust en vrije tijd bestaat. Ik heb het onderscheid leren maken tussen het effectief druk hebben en druk zijn in mijn hoofd. Ik durf nu zien dat ik mijn werk op mijn eigen tempo mag doen en dat ik niet elk moment van de dag productief hoef te zijn. Dit exploreren en erop oefenen is momenteel een grote vorm van zelfzorg.

“Ik heb het onderscheid leren maken tussen het effectief druk hebben en druk zijn in mijn hoofd. Ik durf nu zien dat ik mijn werk op mijn eigen tempo mag doen en dat ik niet elk moment van de dag productief hoef te zijn. Dit exploreren en erop oefenen is momenteel een grote vorm van zelfzorg.”

Daarnaast zijn dit nog een aantal andere vormen van zelfzorg die golvend door mijn leven bewegen: naar de therapeut of dokter gaan, boeken lezen, wandelingen maken, reizen, vakantiedagen inplannen, bewegen, liefde, rust nemen, vrijheid voelen door niet te veel te plannen, afspreken met vrienden, nieuwe hobby’s uittesten, op tijd gaan slapen, zelfreflectie en journaling, mijn partner liefhebben, mijn huis niet volzetten met spullen, de natuur opzoeken, een massage nemen, mijn haar laten knippen, zinvolle conversaties voeren en de stilte toelaten.”

Zelfzorg is durven nieuwsgierig worden naar wat er binnenin mij bestaat en daar liefdevol mee omgaan. 

Benieuwd naar een yogatherapie traject? 

Disclaimer

“Met mijn blogposts bied ik jou graag info, advies, inspiratie voor poses of bespreek ik casestudies. Hoewel je hier zeker inspiratie uit kan halen en al mee aan de slag kan, kan ik je geen garantie bieden op het behalen van een bepaald resultaat. Iedereen is anders en daarom werk ik uiteraard het liefst op maat van jou. Contacteer mij gerust als je graag persoonlijk met mij aan de slag wil!”

Dit artikel werd geschreven met ondersteuning van Hanna Struyvelt.